WYPALANIE TRAW …

Przedwiośnie i wiosna to okres, w którym jak Polska długa i szeroka palą się przydrożne rowy, skarpy, trzcinowiska na wysychających stawach, torfowiskach. Utrzymuje się moda na bezmyślne podpalanie wszystkiego, co porośnięte jest usychającą trawą.
Aby zapobiec temu wysoce szkodliwemu zjawisku do wszystkich osób, którym na sercu leży ochrona środowiska zwracamy się z apelem o zaprzestanie wypalania suchych traw i równocześnie oddziaływanie swoim przykładem na innych.
Zgodnie z zasadami wiedzy agrotechnicznej wysoka temperatura nie użyźnia gleby, a jedynie ją wyjaławia, zatem nie jest to skuteczny sposób eliminacji niepożądanych roślin i odnawiania łąk. Tereny, na których prowadzone jest wypalanie traw, stają się na wiele lat pozbawionymi życia pustyniami, a wszelkie występujące na nich formy życia ulegają zniszczeniu, zwłaszcza flora bakteryjna przyśpieszająca rozkład resztek roślinnych i asymilację azotu atmosferycznego.
Statystyki nie pozostawiają żadnych wątpliwości – wczesną wiosną strażacy notują nawet kilkukrotny wzrost liczby wyjazdów do pożarów, z których zdecydowana większość to pożary suchych traw, szuwarów itp.
Każdy wyjazd jednostek straży pożarnej to spore koszty, które wszyscy pokrywamy solidarnie, bez względu na to, czy zgadzamy się z „ideą” wypalania, czy bezwzględnie walczymy z jej przejawami. Jedna godzina działań gaśniczych kosztuje podatnika co najmniej kilkaset złotych.
Informujemy, że wypalanie traw jest niezgodne z prawem, szkodliwe dla środowiska naturalnego i jakości gleb. Działania te stanowią również zagrożenie dla życia i mienia ludzkiego. Osoby łamiące prawo mogą zostać ukarane mandatem lub odpowiadać przed sądem grodzkim.
Określają to odpowiednie zapisy prawne:
Ustawa z dnia 14 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody. (Dz. U. Nr 92, poz. 880) Zgodnie z art. 124 ustawy „zabrania się wypalania łąk, pastwisk, nieużytków, rowów, pasów przydrożnych, szlaków kolejowych
oraz trzcinowisk i szuwarów”
Wypalania traw zabrania też:
Ustawa z dnia 28 września 1991 r. o lasach (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 45, poz. 435 z późn. zm.).
Art. 30 ust. 3 pkt 3 mówi, że "w lasach oraz na terenach śródleśnych, jak również w odległości do 100 m
od granicy lasu, zabrania się działań i czynności mogących wywołać niebezpieczeństwo, a w szczególności:
- rozniecenia poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez właściciela lasu lub nadleśniczego,
- korzystania z otwartego płomienia,
- wypalania wierzchniej warstwy gleby i pozostałości roślinnych.
Kary za wypalanie traw, łąk i nieużytków.
Artykuł 131 ustawy o ochronie przyrody mówi, że "kto wypala łąki, pastwiska, nieużytki, rowy, pasy przydrożne, szlaki kolejowe, trzcinowiska lub szuwary, podlega karze aresztu lub grzywny".
Zgodnie z art. 82, § 1 Kodeksu wykroczeń, za wykroczenie tego typu grozi kara aresztu, grzywny lub nagany.
Kodeks karny art. 163 § 1 „Kto sprowadza zdarzenie, które zagraża życiu lub zdrowiu wielu osób albo mieniu w wielkich rozmiarach, mające postać pożaru, podlega karze pozbawienia wolności od roku do 10 lat.
Dodatkowe sankcje zagrażają osobom, które doprowadziły do czyjejś śmierci lub powstania strat materialnych.
Wypalanie może skutkować obniżeniem lub wstrzymaniem dopłat dla rolników.

Przestrzegamy przed zagrożeniami i skutkami wypalania traw !!!


Insp.GCR UM w Niemodlinie
Komendant MG OSP w Niemodlinie