Wypalanie traw i zarośli, które niestety już rozpoczęło się na terenie Gminy Niemodlin, to jedna z przyczyn niszczenia środowiska. Wypalanie nie daje żadnych korzyści, przeciwnie - przynosi jedynie szkody dla przyrody i człowieka również. Poniżej niektóre tylko szkody, jakie wyrządza wypalanie traw i zarośli:

• co roku w pożarach powstałych na skutek wypalania traw i zarośli giną ludzie - najczęściej ci, którzy podejmują się wypalania,
• wypalanie to jedna z istotnych przyczyn zanieczyszczania atmosfery,
• bezmyślne uśmiercanie roślin i zwierząt - niszczone są miejsca lęgowe wielu gatunków ptaków gnieżdżących się na ziemi lub w strefie krzewów. Palą się również gniazda już zasiedlone w tym z pisklętami, w pożarach giną również gatunki chronione,
• wysokie koszty interwencji straży pożarnych,
• dym uniemożliwia pszczołom, trzmielom oblatywanie łąk. Owady giną w płomieniach, co powoduje zmniejszenie liczby zapylonych kwiatów, a w konsekwencji obniżenie plonów rośli,
• wypalanie traw, zarośli przy drogach powoduje zagrożenie dla kierowców, pieszych, rowerzystów – powstały dym skutecznie ogranicza widoczność na drodze.

W świadomości wielu osób panuje pogląd, że wypalanie traw i zarośli poprawia jakość gleby, jest swoistym rodzajem jej nawożenia i użyźniania. Wielu nadal sądzi, że ogień to "najtańszy i najskuteczniejszy herbicyd" do zwalczania chwastów. Prawda jest taka, że aby grunty rolne utrzymywane były w tzw. dobrej kulturze rolnej, przy zachowaniu wymogów ochrony środowiska, zabronione jest wypalanie traw. Już dawno naukowo zostało udowodnione, że takie pożary są szkodliwe. Ogień nie tylko zabija żyjące w trawie zwierzęta ale także wyjaławia glebę, która staje się uboższa. Łąka czy pastwisko po wypaleniu ponownie się zazieleni, ale będzie bezwartościowa. Jest to najgorsza opcja przygotowania gleby do nowego cyklu. W trakcie wypalania ginie cała mikroflora i mikrofauna, która ożywiają glebę. Pamiętać należy również, że w czasie, kiedy strażacy są wzywani do akcji gaszenia pożarów traw, łąk i nieużytków, w tym samym czasie mogą być potrzebni w innym miejscu, np. do ratowania życia ludzi poszkodowanych w wypadku drogowym czy innym tragicznym zdarzeniu. Zaangażowanie w akcję gaszenia trawy powoduje znaczne wydłużenie czasu dojazdu do miejsca zdarzenia, a często o życiu człowieka decydują minuty. Ponadto bardzo często zdarza się, że ogień z palących się traw zostaje przeniesiony (np. przez wiatr) na drzewostan leśny. Ogień szybko ogarnia ogromne połacie drzewostanów, doszczętnie niszcząc trwające od wieków działanie przyrody. Po pożarze las odradza się przez dziesiątki lat. W okresie największego zagrożenia pożarowego, tj. od 1 kwietnia do 31 października, często wystarczy iskra, aby spłonęło kilka, kilkanaście czy kilkadziesiąt hektarów lasu.
Ludzie odpowiadają za powstanie ponad 90% pożarów lasów.

Przestrzegamy zatem przed zagrożeniami wynikającymi z wypalania roślinności.
Apelujemy o rozsądek!

Zanim podpalisz, zastanów się czy przez bezmyślność nie narazisz życia swojego
i innych ludzi.

Pomyśl o przyrodzie, którą możesz zniszczyć.

Miej na uwadze, że zgodnie z art. 131 pkt 12 ustawy
z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2004 r., poz. 627 ze zm.); kto wypala łąki, pastwiska, nieużytki, rowy, pasy przydrożne, szlaki kolejowe, trzcinowiska lub szuwary, podlega karze aresztu albo grzywny.